Uniwersytet Trzeciego Wieku przeciwdziała izolacji społecznej seniorów – ROZMOWA Z EKSPERTEM

Od kilkunastu lat obserwujemy wzrost liczby różnych form oferujących możliwość wielu aktywności dla seniorów. Świadomość tego, że w tej późnej dorosłości można cały czas się rozwijać, zdobywać nowe umiejętności i wiedzę, staje się powszechna – mówi Izabela Pietrzak-Witulska, koordynator Uniwersytetu Trzeciego Wieku w GWSH.

Podobno współcześni seniorzy są w lepszej kondycji fizycznej i mentalnej niż ich rówieśnicy przed 2-3 dekad, nie tylko dzięki łatwiejszemu dostępowi do opieki zdrowotnej, ale również z powodu zwiększenia rożnego rodzaju aktywności. Zgadza się Pani z tym twierdzeniem?
- Oczywiście, od kilkunastu lat obserwujemy wzrost liczby różnych form oferujących możliwość wielu aktywności dla seniorów. Już nie tylko w dużych miastach, ale także w mniejszych miejscowościach pojawiają się uniwersytety trzeciego wieku, placówki kulturalne czy sportowe mają w swojej ofercie zajęcia i warsztaty dedykowane seniorom. Cały czas działają kluby seniora… Realizowane są również projekty międzypokoleniowe. Myślę, że jeszcze długo można by tutaj wymieniać. Wszystko to jest odpowiedzią przede wszystkim na zmiany świadomości i postrzegania później dojrzałości, jakie zachodzą w społeczeństwie. Wiele osób zaczyna odbierać czas emerytury jako ten dla siebie, kiedy w końcu będzie można zrealizować własne potrzeby, zająć się pasjami, na które wcześniej nie było czasu, albo odkryć nowe zainteresowania. Świadomość tego, że w tej późnej dorosłości możemy cały czas się rozwijać, zdobywać nowe umiejętności i wiedzę staje się powszechna i myślę, to motywuje do bycia aktywnym, a konsekwencją jest właśnie ta lepsza kondycja fizyczna i mentalna, w porównaniu do wcześniejszych pokoleń.

To prawda, że Uniwersytet Trzeciego Wieku z jednej strony poprawia jakość życia, a z drugiej – jest remedium na samotność?
- Do ważniejszych funkcji UTW zalicza się właśnie przeciwdziałanie izolacji społecznej seniorów i zdecydowanie tak jest – zajęcia to możliwość regularnych spotkań z innymi, a także nawiązania nowych kontaktów., Przez prawie 10 lat pracy jako koordynator zauważyłam wielokrotnie jak słuchacze nawiązują nowe znajomości na zajęciach, które przenoszą się później poza uniwersytet. Myślę, że jest to ogromna wartość działalności uniwersytetu. Oczywiście nie każdy słuchacz ma taką potrzebę szukania bliższych znajomości i nawiązywania nowych kontaktów, a czasami ważne jest przede wszystkim korzystanie z wiedzy przekazywanej na wykładach. Zatem każdy czerpie z działalności UTW co jest dla niego najistotniejsze – dla niektórych to potrzeby poznawcze, dla innych przede wszystkim zaspokojenie potrzeb kontaktów społecznych.

- Co oferuje seniorom UTW działający w GWSH? Czy oprócz wykładów oferta uwzględnia też zajęcia dodatkowe np. zajęcia komputerowe czy lektoraty z języków obcych?
Oprócz wykładów planujemy od semestru letniego powrót do zajęć języka angielskiego oraz jogi.

Które wykłady cieszą się największym zainteresowaniem wśród seniorów?
- Największym zainteresowaniem wśród naszych słuchaczy cieszą się wykłady z dziedzin, które są bliskie naszemu życiu, z których wiedza nas inspiruje, pozwala zrozumieć współczesną rzeczywistość i jej zjawiska, a gdzie indziej ma znaczenie dla codziennej praktyki życia – wykłady z psychologii, medycyny, z pierwszej pomocy przedmedycznej, socjologii, prawa czy turystyki. Czasami również nie chodzi ściśle o tematykę wykładów – słuchacze bardzo chętnie spotykają się z niektórymi prowadzącymi i proszą o spotkania w kolejnym semestrze właśnie z tymi osobami. W ogóle istotną kwestią jest, że planując tematykę wykładów przede wszystkim opieram się na sugestiach i opiniach naszych słuchaczy.

Czy można powiedzieć, że kształcenie w Uniwersytecie Trzeciego Wieku GWSH swoją formułą w pewnym stopniu przypomina studia podyplomowe?
- Nie do końca można się zgodzić z tym stwierdzeniem, formuła uniwersytetu jest bardziej luźna, a słuchacze konsekwentnie uczestniczą w zajęciach, które odpowiadają ich potrzebom i zainteresowaniom, a nie pojawiają się na takich, które ich nie interesują. Myślę, że taka właśnie swobodna forma uczestnictwa, taki brak przymusu jest czymś co zachęca do zapisywania się w ogóle do UTW. Dziś zasady działania UTW są dla wszystkich dość znane, jednak na początku mojej działalności jako koordynator, prawie 10 lat temu, można było spotkać osoby, które obawiały się,że będą jakieś wymogi co do frekwencji, czy nawet egzaminy, były tym lekko zaniepokojone i z ulgą przyjmowały informację o tym, jak uniwersytet działa, a później chętnie zapisywały się na zajęcia.