Dr hab. Adam Niemczyński

Magisterium z zakresu psychologii uzyskał w 1966 na Uniwersytecie Jagiellońskim.. Stopień doktora nauk humanistycznych w 1977 roku na podstawie rozprawy „Związki procesów poznawczych i motywacyjnych w ontogenezie” .Stopień doktora habilitowanego nadała mu w 1981 roku Rada Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu UJ na podstawie monografii „Modele indywidualnego rozwoju człowieka”.

W badaniach naukowych skupia się na problematyce rozwoju umysłowych, społecznych, moralnych i osobowościowych aspektów rozwoju człowieka w pełnym cyklu życia indywidualnego. Rozwój rozpatruje pod kątem wychowania i edukacji jako jego źródeł i zarazem przyczyn przekształceń aktywności dzieci i młodzieży. Społeczne, kulturowe i umysłowe postacie tej aktywności w dzieciństwie i młodości traktuje jako mające naturę czynności kształtowanych w toku uczestniczenia wraz z innymi w wywiązaniu się z zadań. W ścisłym związku z tym nurtem badan i dociekań pozostaje kwestia organizacji i zarządzania wychowaniem i edukacją, a zwłaszcza organizacja pracy uczniów i nauczycieli w szkole pod kątem ich pełnego oraz wielostronnego rozwoju. Trzecim polem tak badawczej jak i praktycznej działalności jest zawód psychologa (kwestie przygotowania do zawodu, wejścia do zawodu, ciągłego rozwoju zawodowego), jego etyczny wymiar, społeczny status i samorządność psychologów.

W dydaktyce ma doświadczenie z wykładania psychologii rozwojowej, wychowawczej, wprowadzenia do psychologii i historii psychologii, psychologii społecznej i osobowości, etyki zawodu psychologa. Wypromował 15 doktorów. Pięcioro z nich uzyskało następnie stopień doktora habilitowanego. Występował w roli recenzenta w 6 przewodach habilitacyjnych oraz opiniował wnioski o profesurę na uniwersytetach USA, Kanady i Zjednoczonego Królestwa.

Wykładał systematycznie w USA i Holandii, . gościnnie w USA, Kanadzie, Hiszpanii, Holandii, we Włoszech.

Pełnił szereg funkcji w Polskim Towarzystwie Psychologicznym, w tym funkcję przewodniczącego, kierując Towarzystwem w latach 2007-2009. Założył Sekcję Psychologii Rozwojowej PTP, czasopismo naukowe „Psychologia Rozwojowa”, zainicjował doroczne konferencje psychologii rozwojowej. Zorganizował V Europejska Konferencje Psychologii Rozwojowej w Krakowie. Był kierownikiem Zakładu Psychologii Rozwojowej i Wychowawczej UJ, jako zastępca dyrektora d.s. dydaktyki Instytutu Psychologii UJ, współdziałał przy tworzeniu nowego programu studiów psychologicznych a jako dyrektor tegoż Instytutu, kierował międzynarodowym programem badawczo-rozwojowym Unii Europejskiej o „Rozwoju szkół dla demokracji w Europie”. Utworzył dzięki tej współpracy międzynarodowej studia z zakresu zarządzania edukacją, Zakład Zarządzania w Oświacie na UJ oraz Stowarzyszenie Szkół kooperujących z UJ w kształceniu licencjatów i magistrów zarządzania w oświacie.