PL | EN
logo Akademii Górnośląskiej

Patron naszej Uczelni to jedna z najważniejszych postaci Śląska i symbol walki o jego przyłączenie do Polski. Wybitny polityk, myśliciel społeczny i publicysta. Wojciech Korfanty został decyzją Sejmu RP Patronem 2023 r. w Polsce. 30 stycznia Sejmik Województwa Śląskiego zdecydował, że w naszym regionie 2023 r. również będzie Rokiem Korfantego.

Dzieciństwo
Wojciech Korfanty urodził się w 1873 roku w Siemianowicach Śląskich. Uczył się w szkole ludowej, potem w gimnazjum. Założył tajne kółko, szerzące polską kulturę, m.in. literaturę. 
Z klasy maturalnej został relegowany za krytyczną wypowiedź na temat Otto von Bismarcka, ale udało mu się skończyć szkołę dzięki wstawiennictwu posła Józefa Kościelskiego. 
Po maturze Wojciech Korfanty rozpoczął studia politechniczne. Potem jednak je zmienił na filozofię we Wrocławiu. W tym czasie należał też do Towarzystwa Akademików Górnoślązaków. Przerwał studia, by - ze względów finansowych - pełnić funkcję korepetytora u Witolda Jundziłły, litewskiego arystokraty.

Młodość
Początek XX wieku zbiegł się u Korfantego z działalnością poselską. W latach 1903–1912 i 1918 Korfanty był posłem do Reichstagu oraz Landtagu, gdzie działał jako członek Koła Polskiego. Inicjował powstanie w Katowicach tytułu prasowego "Polak", będąc jednocześnie właścicielem i redaktorem naczelnym. 
11 września 1902 roku jest ważną datą w życiorysie Korfantego, został bowiem wybrany prezesem Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" w Katowicach.
Należał do Ligi Narodowej w latach 1901 – 1908. Był również redaktorem naczelnym pisma "Górnoślązak". W tym czasie trafił na cztery miesiące do więzienia pod zarzutem publikowania nieprawomyślnych treści. Karę odbywał we Wronkach.

Działalność polityczna
Wojciech Korfanty uczestniczył w powołaniu filii Polskiego Towarzystwa Demokratycznego. Organizacji tej przyświecał jeden cel - rozwój polskości na terenach zajętych przez Rzesze. 
Opowiadał się za oderwaniem od Cesarstwa Niemieckiego części Pomorza, Wielkopolski i Śląska. Przełomowy był 25 października 1918 r. Wówczas to Korfanty wystąpił w Reichstagu, żądając przyłączenia do państwa polskiego wszystkich ziem polskich, na czele z tymi zaboru pruskiego, a także Górnego Śląska. 
"Mości panowie, nie chcemy ani piędzi ziemi niemieckiej. Żądamy jedynie, w myśl postanowień punktu trzynastego programu Wilsona, własnej, jednej, złożonej z ziem trzech zaborów Polski" – powiedział Wojciech Korfanty w swym ostatnim przemówieniu w parlamencie upadającej Rzeszy. 
W latach 1918–1919 Korfanty był aktywnym członkiem rządu Wielkopolski podczas powstania wielkopolskiego. 
Został komisarzem plebiscytowym na Górnym Śląsku, stając się jednym z czołowych przywódców walki o polskość tej ziemi. To on stał na czele II i III powstania śląskiego i zabiegał o korzystny dla Polski werdykt aliantów.

W wolnej Polsce
Później Korfanty został członkiem rady nadzorczej w zarządzie Banku Wzajemnych Ubezpieczeń "Vesta" w Poznaniu. W latach 1922–1930 sprawował w wolnej Polsce mandat posła na Sejm I i II kadencji. Działał z ramienia Chrześcijańskiej Demokracji (ChD). 
14 lipca 1922 został desygnowany przez Komisję Główną Sejmu RP na premiera rządu. Jego przeciwnikiem politycznym był Józef Piłsudski, więc jego wysiłki praktycznie spełzły na niczym. Był natomiast chwilowo wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa i doradzał premierowi z ramienia ChD. 
11 września 1924 wykupił dziennik "Rzeczpospolita", dotąd własność Ignacego Paderewskiego. Uruchomił także dziennik "Polonia".

Tragiczny koniec
Po przewrocie majowym Wojciech Korfanty był więziony w Brześciu wraz z innymi członkami Centrolewu. W obawie przed represjami wyjechał z Polski do stolicy Czechosłowacji. Do kraju nie mógł wrócić nawet w 1938 roku na pogrzeb swego syna Witolda, gdyż rząd premiera Sławoja Składkowskiego odmówił wydania mu listu żelaznego z Polski. Powrócił dopiero w kwietniu 1939 roku. Został jednak aresztowany i - mimo protestów - osadzony na Pawiaku. Przesiedział tam trzy miesiące. Zmarł w szpitalu św. Józefa przy ul. Emilii Plater w Warszawie, nad ranem 17 sierpnia 1939 r., w 20. rocznicę wybuchu powstania śląskiego. Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Katowicach.

Powiązane treści:

logo gwsh.pl

Akademia Górnośląska
im. Wojciecha Korfantego
w Katowicach

40-659 Katowice
ul. Harcerzy Września 1939 nr 3
tel. +48 32 35 70 500, 32 35 70 532

logo Erasmus+